Nieuw kijkje achter de schermen – We hebben er weer een weekje opzitten en laten je hierbij zien wat we zoal hebben uitgespookt. Van het einde van de ‘vakantie’, voor het eerst fietsen zonder zijwieltjes tot een 24uurs dienst bij de brandweer en samen lunchen buiten de deur. Kijk je mee?
Maandag zat de zomervakantie er in onze regio op, dus ‘s ochtends rustig aan doen was er niet meer bij. De kids gingen weer naar de gastouder en dus was het weer opschieten geblazen. Gelukkig ging het wegbrengen verder zonder gezeur. Stiekem hadden we er namelijk wel rekening mee gehouden dat Eef even moest inkomen na een paar weekjes vrij. Eenmaal thuis kropen we achter de computer om de boodschappen te regelen, recepten uit te werken en meer van dat soort klusjes.
Tussen de middag besloot Jorrit om gezellig even samen te gaan lunchen bij een restaurantje om de hoek. Sinds de geboorte van Melle zijn we eigenlijk pas een of twee keer samen op pad geweest. Dat was wel weer eens leuk!
Toen we Eef en Melle eind van de middag weer hadden opgehaald bij de gastouder zijn we op de terugweg nog langs de kinderboerderij gereden. Het was tenslotte zowaar eens redelijk weer, daar moesten we het dus even van nemen. Daarna heeft Jorrit pannenkoeken gebakken en een rondje op de racefiets gedaan.
Dinsdag gingen Eef en Melle weer naar de gastouder en hebben wij een tijd achter de computer gezeten maar ook nog even in de keuken een paar recepten gemaakt. Al met al een lekker dagje wel.
Woensdag werd er gekookt en hebben we een flinke tijd in de keuken doorgebracht om nieuwe recepten voor de site te maken. Ook hebben we nog twee korte filmpjes voor Instagram opgenomen. Na al dat ‘gekook’ moest er eentje even zijn energie kwijt en dus werd de racefiets uit de schuur gehaald.
De volgende dag ging Jorrit met de kleintjes het bos in voor een lekkere wandeling door de regen. Later die ochtend ging hij nog met Evi en Melle op stap op jacht naar een fietshelm voor Eef. Ondertussen kon ik even lekker ongestoord nog aan het werk. Nadat de helm was uitgezocht, uiteraard een roze helm met regenbogen erop haha, gingen de zijwieltjes eraf en kon het oefenen beginnen.
Na de lunch ging Melle naar z’n bedje toe en ging Evi met papa op stap, naar het PIT museum in Almere. Daar hebben ze het erg leuk gehad met z’n tweetjes, lekker klimmen in de brandweerwagens, politieauto’s en afrijden voor het skelterrijbewijs. Ondertussen heb ik nog achter de computer kunnen zitten totdat Melle weer wakker was.
Vrijdag hebben we wat in huis gerommeld, nog wat boodschapjes gedaan en halverwege de middag, toen alle kindjes net naar huis waren, was het dan eindelijk zover! We mochten een klein kijkje nemen op de school van Evi. Deze week begint ze met een paar wen ochtenden en vanaf eind volgende week begint het grote schoolavontuur dan echt, spannend!! Ik denk dat wij het stiekem nog spannender vinden dan dat Evi het zelf vindt haha.
Die avond, driemaal raden… Ging er iemand nog even een rondje fietsen. Op jacht naar weer een kroontje op een Strava-segment. Je krijgt een kroontje als je de snelste tijd neerzet op een bepaald stukje van een route. En komt Jorrit met een grijns op z’n gezicht terug, dan weet ik meteen hoe laat het is, dan heeft hij weer een segmentje te pakken haha.
De volgende morgen begon vroeg, Jorrit werd om 06:45u op de brandweerkazerne verwacht voor een 24uursdienst. Hij heeft het weer erg naar z’n zin gehad met de collega’s van de brandweer. Lekker gevoetbald, F1 gekeken, shoarma gegeten en ze hadden ook nog een melding, Jorrit zijn eerste melding! Gelukkig niks heel ernstigs. Ondertussen was het thuis een gezellige boel, kwamen Eef der nichtjes spelen, hebben we lekker croissantjes gemaakt en geknutseld. ‘s Avonds had ik, toen de kleintjes op bed lagen, het rijk voor me alleen en heb ik lekker een boek gelezen en ben vroeg naar bed gegaan. En heb ik heerlijk geslapen, ik wel hahaha. Jorrit daarentegen….
Slapen op de kazerne gaat hem nog niet heel goed af en als dan ook nog om 02:30u het alarm afgaat vanwege een grote brand in Dronten, werkt dat niet echt mee. Dus Jorrit had zich in alle haast aangekleed en was richting de uitrukhal geracet. Daar aangekomen en zich te hebben klaargemaakt, bleek dat de melding voor de hoogwerker was en daar kan hij helaas (nog) niet bij instappen. Dus kon hij weer richting zijn bed. Maar….. op de kazerne gaan de deuren alleen open met een sleutel en laat Jorrit nou net in alle haast zijn sleutel in zijn slaapkamer vergeten zijn. Dus daar zat hij dan – midden in de nacht – ‘opgesloten’ in de uitrukhal. Na tevergeefs te hebben gezocht naar een verdwaalde sleutel had hij maar een donker plekje opgezocht en zijn jas op de betonnen grond gelegd om een poging te doen nog wat slaap te pakken. Uiteindelijk had hij het geluk dat er vanuit huis nog meer collega’s werden opgepiept en die hadden wél hun sleutel bij zich en kon de deur even worden geopend. Tijdens een poging om nog wat slaap te pakken ging het alarm nog tweemaal af voor dezelfde brand en niet veel later zat de dienst erop en kon Jorrit enigszins gebroken richting huis.
De zondag hebben we het dan ook een beetje rustig aan gedaan. Lekker een beetje gerommeld in huis, nog wat pianogespeeld, geoefend met fietsen zonder zijwieltjes en ‘s avonds stond er nog een etentje op het programma om te vieren dat Jorrit zijn vader met pensioen gaat.
Onze kookboeken
