Vandaag laten we je weer zien wat we afgelopen week zoal hebben uitgevoerd. Het was een beetje een gare week met veel snot, koorts en nog meer van dat soort ongein. En hoe gaat het nu eigenlijk met het slapen van Evi in het ‘grote bed’?
Maandag ging Evi weer naar de gastouder. Daar gaat ze nog steeds met super veel plezier naartoe. Iedere dag, ook op de dagen dat ze lekker thuisblijft, vraagt ze ‘vandaag naar Rieke toe?’ oftewel vandaag naar Marieke toe (zo heet onze gastouder). We zijn maar wat blij mee dat ze het zo lekker naar der zin heeft.
Goed, toen Evi eenmaal bij de gastouder was afgezet ben ik doorgereden naar de supermarkt voor wat boodschappen, want we moesten snel aan de slag met een recept dat voor 12:00u opgestuurd moest worden.
De lunch brengen we op maandag en dinsdag meestal even door op de bank voor de tv. We zijn enigszins verslaafd aan het programma Married at first sight. Helaas is het volgens mij deze week afgelopen… Op de foto lijkt het haast wel of hier midden in de nacht nog zitten te lunchten, zo donker. Het kwam bij ons met bakken uit de lucht afgelopen maandagmiddag.
‘s Avonds begon de ellende en werden we hoe later de avond hoe gaarder. Dus je raadt het al, we doken lekker vroeg ons bed in.
De volgende dag werd er ook voornamelijk gewerkt achter de computer. Eind van de middag zijn we nog even de keuken in gegaan om een lekker recept te maken en dat was dan ook gelijk ons avondeten. Ook Eef voelde zich helaas alles behalve optimaal. Dus ze heeft het rustig aan gedaan, lekker languit op de bank met een filmpje.
Woensdag ging Evi niet naar de peuterspeelzaal want het was vakantie hier in de regio. Komt goed uit aangezien ze toch niet helemaal fit was. Fit of niet, zelf doken we weer de keuken in, want woensdag is kookdag in huize lekker en simpel. Er moesten weer een boel recepten gemaakt worden en dan ziet de keuken er ongeveer zo uit:
Regelmatig zijn we bezig met een recept en komen we er halverwege achter dat een bepaald ingrediënt niet in huis is. Zo snelde Jorrit en Eef zich afgelopen woensdag naar de supermarkt om flammkuchendeeg te halen.
Eind van de middag heeft Jorrit nog een lamp opgehangen in het kantoor.
Tadaaaa, heel blij mee!
Naast woensdag kookdag hebben we nu sinds een paar weken de donderdag omgedoopt tot bakdag. Op de donderdagen is (meestal) Jorrit in de keuken bezig met allemaal lekkere baksels voor een nieuw project….. oeh spannend! Al enig idee waar we mee bezig zijn? Nu moeten we eerlijk zeggen dat bakken niet perse onze allersterkste kant is(/was?), maar de laatste tijd staan we zelf steeds versteld van onze eigen creaties.
Vrijdag zijn we eind van de ochtend naar Wezep gereden. Jorrit had namelijk bedacht dat het wel weer eens tijd was voor een nieuwe hobby. Hij wil zichzelf aan de hand van YouTube filmpjes piano gaan leren spelen, terwijl hij letterlijk nog niet eens vader Jacob kan spelen hahaha. Ben benieuwd of het enigszins gaat lukken. Dus in Wezep zijn we even gaan kijken in een hele mooie piano winkel, bij Oostendorp Muziek. Evi vond het maar wat mooi daar, overal piano’s waar ze lekker op kon pingelen.
Uiteindelijk zijn we met een digitale piano in de kofferbak richting huis gegaan. Onderweg nog even een tussenstop gemaakt voor een lekker visfrietje.
Vlakbij huis ging er in de auto opeens een waarschuwingslampje branden ‘verlies van bandenspanning’. Even gestopt om te kijken of er echt iets loos was en….. ja hoor. Het lijkt wel een soort nietje te zijn. Even wat lucht erbij gedaan en gelukkig loopt de band super langzaam leeg, dus we kunnen er nog wel even mee vooruit. Deze week maar even langs de garage om de band te laten repareren.
De rest van de dag heeft Jorrit zo’n beetje piano gespeeld. Mocht je het nou grappig vinden om te zien hoe het piano spelen hem vergaat, kijk dan zo nu en dan even op Instagram. Daar geeft Jorrit af en toe een mini concert haha!
Tsjaa en dan het avontuur van Evi en haar eerste grote bed. Vorige week lieten we weten dat we een nieuw bed voor Evi hadden gekocht en dat het slapen al meteen vanaf de eerste nacht hartstikke goed ging. Misschien hadden we iets te vroeg gejuicht… Sinds woensdag wordt ze steeds midden in de nacht wakker en roept ze dat ze haar lievelingsknuffel kwijt is. Dus hup dan gaat een van ons het bed uit, helpt even zoeken en stopt Evi dan weer lekker in. Gelukkig valt ze dan wel weer in slaap. Maar het weekend was het voor het eerst dat ze net wat te vroeg opeens naast ons bed stond en riep ‘hoef niet meer slapen, ikke klaar met slapen’. Uiteindelijk kregen we der toch zo ver dat ze nog even naar de kamer ging en zeiden we dat ze heus niet meer hoeft te slapen, dat ze ook gewoon lekker met de knuffels mocht gaan spelen. Haar wekker staat om half zeven, vanaf dat moment mag ze haar kamer uit en ons wakker maken.
Het weekend hebben we verder noodgedwongen erg rustig aan gedaan. We moesten alle drie een beetje uitzieken. Dus op een boswandeling met de hond en even lunchen bij Sofie haar zus na, hebben we lekker geluierd.
Onze kookboeken
