Zoals je vorige week hebt kunnen lezen in de achter de schermen hebben we onze vakantie tijdelijk onderbroken voor een hele leuke klus. Daarover vandaag meer en inmiddels zitten we weer in Frankrijk en kun je zien hoe onze reis verder is verlopen. Ben je benieuwd waarom Jorrit het pierenbadje uit is gestuurd? Klik dan vooral even verder.
Maandag, inmiddels alweer twee dagen thuis en weer helemaal terug in het oude ritme. Weer lekker aan het werk, maar toch ook alweer wat voorbereidingen aan het treffen voor de terugreis naar Frankrijk.
Jorrit ging met Evi nog even een nieuwe drinkbeker en een pakjeshouder halen…. en kwam terug met een romper en een jurkje, maar geen beker en geen pakjeshouder, haha! Maar ze hebben wel nog even samen eendjes gekeken, ook nuttig!
Er lag ook al een aantal dagen een pakketje op ons te wachten. Dus snel maar even richting het postkantoor gereden.
Wat overigens wel super fijn is aan weer thuis zijn, weer normaal eten! Op de camping zijn het toch meestal wat vlugge maaltijden en een heleboel crêpes en pizza’s. Dat komt na een flinke week ook wel je neus uit. Maar van het normale eten kwam toch uiteindelijk niet heel veel terecht. Maandag stond er een barbecue op de planning en later in de week hebben we gekaasfondued.
Dinsdag was dus de dag waarvoor we terug naar Nederland zijn gegaan. Wat was er dan zo belangrijk dat Sofie met het vliegtuig naar huis is gevlogen en Jorrit ruim 1000 km in de auto heeft gezeten? Nou een super toffe samenwerking met Becel natuurlijk! Dinsdag zijn we ‘s ochtend vroeg de auto in gestapt richting Ede voor televisieopnames voor RTL 4. We laten je in een hele gave serie zien hoe je super lekker plantaardig kunt koken. Dit kun je zien de eerste drie weken van september op RTL 4, direct na RTL boulevard. Nou nu alvast een klein voorproefje 😉
Deze foto heb je misschien op Instagram wel voorbij zien komen. We kregen heel veel vragen of het recept ook ergens te vinden is, jawel hoor namelijk hier.
Ons uitzicht, maar er stonden nog meer camera’s om ons heen.
Jorrit was van te voren best zenuwachtig, maar uiteindelijk kreeg hij er wel lol in.
Woensdag nog meer klusjes gedaan en een fietsendrager gekocht. Want de reden dat Jorrit met de auto naar huis is gegaan is om zijn mountainbike te halen, en oké dan kan er mooi wat wasgoed mee naar huis. ‘s Avonds hebben we de hond naar Jorrit zijn ouders gebracht en hebben we heerlijk gekaasfondued, dat was alweer even geleden.
Donderdag de dag van de terugreis naar de camping in Frankrijk. In eerste instantie zou Jorrit alleen met de auto gaan en ik samen met Eef met het vliegtuig. Maar uiteindelijk besloten om gezellig met z’n allen met de auto te gaan. Oh en ken je diegene die speciaal met de auto naar huis moest om zijn mountainbike op te halen? Nou die mountainbike ging dus uiteindelijk niet mee….
We moesten een flink stuk rijden, dus zijn redelijk vroeg vertrokken. En met de kleine erbij moet je toch net wat langer stoppen onderweg, dus zoeken we altijd een stop uit waar wat leuks voor Eef te doen is.
Na een reis van 11 uur eindelijk weer bij de caravan aangekomen en dat was wel weer wennen eigenlijk. We hadden geen tijd en zin meer om zelf te koken, dus vielen we weer terug in het oude patroon.
Vrijdag zijn we weer lekker in de buurt van de camping gebleven. Even een klein uitstapje naar een dorpje in de buurt gemaakt en na het middagdutje van Evi zijn we nog even naar het zwembad in de buurt geweest. En het is Jorrit gelukt om het pierenbad uitgestuurd te worden hoor, hahaha! Best knap toch?! En dat was niet omdat hij op de vuist is gegaan met een peuter of omdat hij het verboden te duiken bordje heeft genegeerd, nee hij had namelijk een zwembroek aan die niet strak genoeg was. Heel belangrijk in een pierenbadje waar alleen je tenen het water raken… Na het zwemmen een beetje in en om de caravan gespeeld.
ZWARTE ZATERDAG. Helaas konden we geen extra nachtje op de camping blijven waar de caravan op dat moment al een tijdje stond. Dus moesten we er toch aan geloven, op zwarte zaterdag de weg op. De navigatie stelde de kortste route voor, een route zonder snelwegen. Nou vooruit dan maar. Iemand op waarschuwde voor vertrek nog, neem niet de D85 als beginnend caravanbestuurder. Nee komt goed! Nou je raadt het al, een paar uur later reden wij dus per ongeluk toch op de D85. En dat was 2 uur lang door de bergen met alleen maar U-bochten en super smalle wegen. Maar daar zijn we, weliswaar met een caravanspiegel minder, zonder kleerscheuren doorheen gekomen. De volgende keer gaan we toch maar gewoon over de snelweg als we de caravan bij ons hebben.
Wat ook lastiger was aan een binnendoor-weg, daar zijn minder tankstations te vinden. En toen het metertje toch langzaam wel richting het rode stukje kroop begon het toch wel spannend te worden zo in de bergen met een flink gewicht achter de auto. Uiteindelijk kwam er een tankstation aan de verkeerde kant van de weg en er was geen ruimte om een draai te maken met ‘het bakkie’ achter de auto. Dus even verder de boel losgekoppeld en is Jorrit snel heen en weer gereden om te tanken. Kon ik mooi even met Evi een ijsje eten.
Evi eet op vakantie weer lekker weinig. Misschien moeten we toch maar iets uitgebreider koken, want tijdens de paar dagen dat we thuis waren ging het eten ook gelijk een stuk beter. Gelukkig hadden de buren nog wat frietjes over, die gaan er altijd wel in.
En op de momenten dat Evi slaapt gaat het kaarsje aan en duikt Jorrit vaak heel romantisch achter de laptop om wat te werken. Wat een held!
Onze kookboeken
